Стихи - Дневник Котяврик
Мне мілей няма месца на свеце,
Чым забытая хата у той весцы,
Дзе калiсьцi гулялiся дзецi,
Дзе выгадавалі дух светлы, моцны.
Дзе буслы ходзяць разам, у пары
Па прасторах прыгожых палёў.
Дзе лунаюць надзеi i мары,
I каханне ляціць над зямлёй.
Цішыня там - найлепшае шчасце,
Што даецца для думак спакойных.
Не складана тут клопат адкласці,
Усё тут зроблена з сэрцам, з душою.
Пройдзе час, i я iншая стану…
Ды шмат страт наракае мой лёс,
Але сэрца навек прыкавана
Да той хаты, дзе марыў і рос.
Вікторыя Ковель
10
Чым забытая хата у той весцы,
Дзе калiсьцi гулялiся дзецi,
Дзе выгадавалі дух светлы, моцны.
Дзе буслы ходзяць разам, у пары
Па прасторах прыгожых палёў.
Дзе лунаюць надзеi i мары,
I каханне ляціць над зямлёй.
Цішыня там - найлепшае шчасце,
Што даецца для думак спакойных.
Не складана тут клопат адкласці,
Усё тут зроблена з сэрцам, з душою.
Пройдзе час, i я iншая стану…
Ды шмат страт наракае мой лёс,
Але сэрца навек прыкавана
Да той хаты, дзе марыў і рос.
Вікторыя Ковель
10
Автор: Котяврик
3 Окт 2020 в 03:44